نویسندگان

چکیده مقاله

امروزه دانش کارکنان مزیت رقابتی عمده و مهم‌ترین سرمایه سازمان‌ها است. ازاین‌رو مدیریت این سرمایه‌های دانشی و دانش‌گران سازمانی در اولویت اقدامات بسیاری از سازمان‌ها قرار گرفته است. وزارت نیرو نیز در سال 1388 با طرح جامع یکپارچه‌سازی نظام مدیریت دانش و پس از آن در سال 1390 با تشکیل کمیته راهبری و با هدف الگوبرداری و تعمیم یک مدل معتبر، استقرار نظام مدیریت دانش را در دستور کار قرار داده است. فعالیت‌های منظم و انسجام‌یافته در این خصوص پس از حضور دبیرکل سازمان بهره‌وری آسیایی و تنظیم توافقنامه استفاده از خدمات کارشناسی این سازمان در سال 1395 آغاز گردید. با توجه به تمهیدات فوق هدف از پژوهش حاضر بررسی سطح آمادگی مدیریت دانش در شرکت توزیع برق به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های وزارت نیرو است. پژوهش حاضر به لحاظ مخاطب استفاده‌کننده از آن، جزو پژوهش‌های کاربردی و از نوع توصیفی پیمایشی است. در این پژوهش پس از استخراج شاخص‌ها از نرخ روایی محتوا برای اعتبارسنجی استفاده شده است. در ابتدا با بررسی پیشینه‌ها تعداد 71 شاخص برای بررسی زیرساخت و فرآیند شناسایی شد که پس از توزیع 30 پرسشنامه برای اعتبارسنجی میان خبرگان، تعداد 14 شاخص حذف و 57 شاخص دیگر به‌صورت پرسشنامه‌ای برای بررسی وضعیت موجود توزیع گردید. از مهمترین نتایج به‌دست‌آمده مشخص شد میانگین سطوح آمادگی فناوری، منابع انسانی و رهبری بیشترین امتیاز را در میان زیرساخت‌ها کسب نموده‌اند و کمترین امتیاز مربوط به زیرساخت‌های فرهنگ و ساختار رسمی سازمان است. در خصوص شاخص‌ها نیز ضعیف‌ترین شاخص‌ها ضعف در اعتماد کارکنان به یکدیگر و ساختار با رسمیت بالا می‌باشد.