چکیده مقاله

مدیریت دانش، رویکردی است که به سرعت در حال تکامل است و به چالش¬های اخیر برای افزایش کارایی و بهبود اثربخشی فرآیندهای سازمانی، همراه با نوآوری توجه زیادی دارد. نیاز به مدیریت دانش براساس رشد ادراک جامعه دانشی، از این واقعیت سرچشمه می¬گیرد که دانش و به ویژه دانش کارکنان در عملکرد سازمانی و دسترسی به مزیت رقابتی پایدار، عنصری مهم تلقی می¬شود. بر این اساس مدیریت دانش برای سازمان‌های دولتی نیز یک اصل مهم محسوب می‌شود. مهم¬ترین دستاورد مدیریت دانش برای این¬گونه از سازمان‌ها، دانش‌محور کردن خدمات و ارتقاء سطح بهره‌وری است. نکته با اهمیتی که باید مدنظر قرار گیرد، توجه به ماهیت متفاوت سازمان‌های دولتی نسبت به بخش خصوصی است. متاسفانه بسیاری از مدل‌ها، تفاوت‌های مهم بین این دو بخش را نادیده می‌گیرند که خود منتج به شکست تجربه مدیریت دانش می‌شود. از این¬رو نیاز به طراحی مدلی برای ارزیابی سطح دانش‌محوری در دستگاه¬های اجرایی است که به واسطه آن بتوان تلاش‌هایی را که در این حوزه انجام می‌شود پایش نموده و در راستای تعالی سازمانی رهنمون ساخت.